ΟΤΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΗΡΘΑΝ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ

Στο φίλο και σύντροφο, εργαζόμενο στα μμε,
που μου χάρισε την αρχική ιδέα

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΙΝ 12 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2006 www.prin.gr




Στα Γιάννενα είναι απίστευτα τα λεφτά που έπεσαν κατά
την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας , τόσο από τον
δήμαρχο όσο και από τους άλλους «μεγάλους» υποψηφίους
σωτήρες της πόλης μας, λεφτά που πήγαν παντού: Στα ΜΜΕ
για την εξασφάλιση της μόνιμης προβολής, σαν να
πρόκειται για κάποιο κινητό τηλέφωνο ώστε ο Γιαννιώτης
να «αγοράσει» το προϊόν και στις διαφημιστικές αθηναϊκές
εταιρίες για να μεταμορφώσουν την κολοκύθα σε λαμπερή
άμαξα και τον υποψήφιο σε επί Γης θεό. Οι διαφημιστικές
εταιρίες έκαναν πάρτι στα Γιάννενα, στη δήθεν κεντρική
πολιτική μάχη μεταξύ των «μεγάλων» υποψηφίων και τα
τοπικά ΜΜΕ προσπαθούσαν μάταια πολλές φορές να βρουν τη
φόρμουλα μεταξύ «χρηματοδότησης» και κώδικα
δεοντολογίας. Με στόχο να μην μπαζώσουν μόνο ελεύθερους
χώρους αλλά και συνειδήσεις.

Οι «καθαρές δουλειές» με το γυαλιστερό επικοινωνιακό
κάλυμμα, έκρυψαν μια πραγματικότητα που μπορεί να μην
είναι πάντα παράνομη, αλλά σίγουρα δεν είναι και πολύ
πολιτική και πάντα φιλοδοξεί στο να εξαπατήσει τον
κόσμο. Σαν μια καλοστημένη διαφήμιση τραπεζικού δανείου.
Το παίρνεις, ξοδεύεις και μετά το πληρώνεις τετραπλό
στην τράπεζα.

Τα λεφτά ήρθαν στα Γιάννενα μέσω των μεγάλων
«επενδυτών», οι οποίοι αντάλλαξαν την παραχώρηση των
δημοσίων χώρων με την πολιτική και οικονομική στήριξη
των υποψήφιων «σωτήρων» μας.

Τα λεφτά ήρθαν στην πόλη, όχι για να εξασφαλίσουν
δουλειές στους χιλιάδες ανέργους. Αυτοί περιμένουν στον
προθάλαμο του δημαρχείου για μια πάρουν μια θέση μερικής
απασχόλησης που τους υποσχέθηκε η δημοτική αρχή, μια
θέση που μπορεί να τους κοστίσει την αξιοπρέπειά τους,
αλλά θα τους καλύψει για λίγο την κοινωνική ανασφάλεια.
Έχοντας ενάντια τους την βολεμένη κεντροαριστερά που
τους καρφώνει για την «συνδιαλλαγή», λες και δεν έκανε
τα ίδια.

Τα λεφτά βέβαια ποτέ δεν έλειψαν από την πόλη μας. Τα
είχαν πάντα, όπως και παντού, οι λίγοι, αυτοί που εύκολα
θα πουν ότι μια θέση μερικής απασχόλησης για
περιορισμένο χρονικό διάστημα, ή μια θέση για 580 ευρώ
το μήνα είναι «αξιοπρεπής δουλειά» για έναν άνθρωπο που
πιθανώς έχει φάει τη μισή του ζωή σε φροντιστήρια,
σπουδές, μεταπτυχιακά, καταρτίσεις και άλλα. Είναι οι
ίδιοι που έχουν το θράσος να καταλασπώνουν τους
ανθρώπους, που δεν λένε πάντα «ναι σε όλα» για το Ξενία,
για την πλατεία, για την ανεργία, και για τόσα άλλα !!!!


Η αξιοπρέπεια ευτυχώς δεν μετριέται με ψήφους. Η δουλειά
δεν μετριέται με «μήνες απασχόλησης». Η καθημερινότητα
δεν ησυχάζει με εξυπνακίστικες διασκευές σε χιτάκια. Ή
με εικόνες από την μάχη του Ξενία από τους απόντες. Η
γιαννιώτικη πραγματικότητα δεν μαθαίνεται με «εντατικά
φροντιστήρια» μέσα σε ένα μήνα, παπαγαλίζοντας
νεοφιλελεύθερα λογύδρια Ο χυλός του μεσαίου χώρου και
της διαχείρισης δεν καταπίνει τα πάντα.

Οι καθαρές λύσεις εν τέλει δικαιώνονται και οι υπόλοιποι
«σωτήρες» γυρνάνε στο θρανία για επιμόρφωση και
επανακατάρτιση , εποχή δια βίου εκπαίδευσης βλέπεις, και
άλλοι στην σύνταξη, τόσοι περιμένουν στην ουρά να σώσουν
αυτό τον τόπο...

Εμείς ήμασταν πάντα εδώ. Είτε σαν επιτροπή αγώνα πολιτών
, είτε σαν ΔΡΑΣΥ και ΝΟΡΑΣΥ. Είτε μας λένε «γραφικούς»,
είτε «καλά παιδιά», είτε «αγωνιστές», είτε «αρνητές της
προόδου», ήμαστε εδώ και παλεύουμε κάθε στιγμή της
ύπαρξης μας. Για ένα «γαμώτο» που δεν χωράει στα
«πρέπει» τους και που ελπίζει πως τα πράγματα μπορει να
πάνε αλλιώς. Για το κοινωνικά αναγκαίο και όχι το
καπιταλιστικά εφικτό.

Γνωρίζοντας πως ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που
δεν γίνεται. Πως το δίκαιο το έχουν οι εξεγερμένοι και
όχι οι ρουφιάνοι και οι υποταγμένοι. Γνωρίζοντας πως
σήμερα γεννιούνται οι δυνατότητες η τάση χειραφέτησης να
αποκτήσει πλειοψηφικά χαρακτηριστικά. Στην προοπτική
ενός κόσμο που όχι μόνο ο άνθρωπος θα βγαίνει πάνω από
τα κέρδη αλλα για ένα κόσμο δίχως κέρδη και ζημίες!!!!!


ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΓΥΡΟΣ